گریه مادر  درمورد دغده وغم واندوه بانوی دوعالم ودخت پیامبر نسبت به وضع جوامع انسانی در محرومیت از ولایت .

گریه مادر 
آنگاه که دستان تو بسته شد 

واسب چموش جولان میکرد 

  مادر گریست 

برهراشکی که برگونه ها می آید 

واز رواج غربت و رویش نهال درخانه های بی سقف

ازباران آتش ، از کدورت آب 

از درختی که آفت زد 

  وبرستون شکسته و سلوک چارپایان 

مادر گریست

  به گویش قبر پنهان

ودستی که خورشید بران بوسه میزد 

  سجده گاه ستاره ها شد

  مادر گریست 

  از غربت گل 

  ودر شب دلهای رمیده پنهان شد 

  تا صبح روز امید .